GEWICHT (gr.)
PRIJS (€)
KLEUR
MATERIAAL
MERK
LEKI
Leki
In 1948 werd Leki opgericht door Karl Lenhart. Van origine was Leki een houtverwerkingsbedrijf. Karl Lenhart was een fervent skiër, maar hij was nooit tevreden met de kwaliteit en functionaliteit van de skistokken destijds. Hij begon zijn machines te gebruiken om handvatten en tellers voor skistokken te ontwikkelen. Omdat Karl ook ervaring had in de vliegtuigbouw, wist hij hoe hij aluminium en composiet moest verwerken. Van deze grondstoffen maakte hij zijn eerste eigen skistokken en bracht dit in 1970 onder de naam LEKI, dat staat voor de eigenaar en het hoofdkantoor van het bedrijf - Lenhart in Kirchheim - op de markt. Sindsdien is Leki uitgegroeid tot dé standaard op het gebied van wandelkstokken, langlaufstokken en skistokken.
Leki
In 1948 werd Leki opgericht door Karl Lenhart. Van origine was Leki een houtverwerkingsbedrijf. Karl Lenhart was een fervent skiër, maar hij was nooit tevreden met de kwaliteit en functionaliteit van de skistokken destijds. Hij begon zijn machines te gebruiken om handvatten en tellers voor skistokken te ontwikkelen. Omdat Karl ook ervaring had in de vliegtuigbouw, wist hij hoe hij aluminium en composiet moest verwerken. Van deze grondstoffen maakte hij zijn eerste eigen skistokken en bracht dit in 1970 onder de naam LEKI, dat staat voor de eigenaar en het hoofdkantoor van het bedrijf - Lenhart in Kirchheim - op de markt. Sindsdien is Leki uitgegroeid tot dé standaard op het gebied van wandelkstokken, langlaufstokken en skistokken.
Leki stokken
In 1948 werd Leki opgericht door Karl Lenhart. Van origine was Leki een houtverwerkingsbedrijf. Karl Lenhart was een fervent skiër, maar hij was nooit tevreden met de kwaliteit en functionaliteit van de skistokken destijds. Hij begon zijn machines te gebruiken om handvatten en tellers voor skistokken te ontwikkelen. Omdat Karl ook ervaring had in de vliegtuigbouw, wist hij hoe hij aluminium en composiet moest verwerken. Van deze grondstoffen maakte hij zijn eerste eigen skistokken en bracht dit in 1970 onder de naam LEKI, dat staat voor de eigenaar en het hoofdkantoor van het bedrijf - Lenhart in Kirchheim - op de markt. Sindsdien is Leki uitgegroeid tot dé standaard op het gebied van wandelkstokken en skistokken. Leki gebruikt al sinds 1963 hoogwaardige gehard aluminium stokdelen. Zelfs vandaag de dag is LEKI het enige bedrijf ter wereld dat de stokken in eigen huis hardt. Dit garandeert een constante hoge kwaliteitsstandaard. Bovendien zijn veel reserveonderdelen - in tegenstelling tot andere merken - vaak goed verkrijgbaar.
Waarom lopen met wandelstokken?
Er zijn verschillende redenen om wandelstokken te gebruiken. Mensen die veel wandelen met een zware rugzak belasten hun lichaam zwaarder dan waar het doorgaans voor wordt gebruikt. Vooral de knieën krijgen het zwaar te verduren. De kans op overbelasting en daardoor blessures is dan ook een vrij normaal verschijnsel. Door met trekkingstokken te lopen ontlast je de knieën, rug en schouders. Je raakt minder snel vermoeid en je herstelt sneller na een zware dag. Een bijkomend voordeel van een minder vermoeid lijf en de bijbehorende verslapte alertheid, is dat mensen een betere controle over hun lichaam houden met minder misstappen of valpartijen tot gevolg. Kortom, trekkingstokken ontlasten je knieën en je hebt er twee extra steunpunten bij.
En niet onbelangrijk: veel mensen voelen zich zekerder en stabieler met wandelstokken. Let wel: natuurlijk gaan er ook dingen fout want de plaatsing van de stokken is van cruciaal belang. Tussen je benen of op een losse rots resulteert nog al te vaak in een struikelpartij. En… ga niet uit van alleen de stokken, je benen moeten hoofdzakelijk het werk doen.
Waar moet ik op letten bij het kopen van Leki wandelstokken?
Er zijn een aantal zaken waar u op kan letten bij het kopen van goede wandelstokken: Het type wandelstok, het materiaal, het aantal stokdelen en de (instelbare) lengte. Ook het materiaal van het handvat speelt een rol. Het allerbelangrijkste is dat u een goed, stabiel en veilig gevoel heeft bij de stokken.
Type wandelstokken
Wandelstokken om mee te lopen zijn er in twee verschillende types: trekkingstokken en nordic walking stokken. Nordic walking stokken zijn langer dan trekkingstokken en hebben bovendien een andere handvat. Nordi walking stoken zijn vooral gericht op een sportieve, lange pas op een verharde ondergrond. Deze stokken zijn daarom meestal van een vaste stoklengte uit één stokdeel. Het doel van wandelstokken bij gebruik in bergachtig terrein en/of met beapkking op, is om de gewrichten te ontlasten en stabiliteit te behouden.
Materiaal wandelstokken
Het overgrote deel van de wandelstokken wordt gemaakt van aluminium. Aluminium is sterk, licht en heeft een zekere mate van flexibiliteit. En, ook niet onbelangrijk, het is relatief goedkoop. Andere materialen waar stokken van worden gemaakt zijn titanium en carbon. Beide materialen zijn sterker dan aluminium en wegen ook nog eens aanzienlijk minder. Nadeel is echter wel dat ze vaak ook veel kostbaarder zijn. Bovendien breekt carbon geen buigpunt, maar direct een breekpunt. Aluminium kan je nog iets terugduwen, mocht het nodig zijn. Carbon helaas niet.
Aantal stokdelen
De meeste trekkingstokken bestaan uit twee of drie delen die uitgeschoven een volwaardige wandelstok opleveren. Dit noemt men telescopische wandelstokken. Tweedelige stokken hebben als nadeel dat ze vaak een wat groter pakvolume hebben. Driedelige stokken zijn in elkaar geschoven lekker compact als je ze niet gebruikt. Bijvoorbeeld als je ze wilt meenemen in het vliegtuig of als je ze tijdens het lopen achter op je rugzak wilt binden. Dat uitschuiven is bovendien noodzakelijk om de stokken op de juiste lengte lichaamslengte af te stellen. Het voordeel van tweedelige stokken is dat de overlap tussen de stokken groter is, wat zorgt voor een stijvere en stabielere stok.
Juiste lengte wandelstokken
Sommige modellen zijn in een aantal lengtes verkrijgbaar of worden slechts in één lengte vervaardigd. Bij de aanschaf moet je rekening houden met de stoklengte. De juiste stoklengte vind je door recht te gaan staan en je arm in een hoek van negentig graden te houden. De afstand van de grond tot je hand is de juiste lengte. De meeste trekkingstokken hebben een verstelbare lengte van 110 tot 140 cm. Damesstokken zijn uiteraard wat kleiner. Bijkomstig voordeel van het op lengte maken van de stokken is dat je in de bergen de lengte kan aanpassen aan wat je doet. Bij het afdalen maak je de stok wat langer en bij het stijgen juist wat korter. Let er dus op dat je na het bepalen van de juiste lengte toch wat extra speelruimte overhoudt. Zo kan je de wandelstokken verlengen tijdens het afdalen en hang je niet voorover.
Handvat trekkingstokken
In rust maakt de pols een hoek van 5 graden. Hierbij is de spierspanning en de bindweefselspanning minimaal en dat levert de minste belasting van de pols op. Daarom is het beter als het handvat iets naar voren helt. Ook moet de vorm van het handvat kloppen: ovaal, niet rond, dikker in de handpalm en dunner richting pink en wijsvinger. Damesstokken hebben doorgaans een smaller handvat. Daarom is het beter als het handvat iets naar voren helt. Ook moet de vorm van het handvat kloppen: ovaal, niet rond, dikker in de handpalm en dunner richting pink en wijsvinger.
Wandelstokken worden geleverd met verschillende handvaten. Zo is zijn wandelstokken voor dames niet alleen minder lang, maar is ook het handvat in de regel wat kleiner. Het belangrijkste verschil zit hem in het materiaal waarvan de handvatten zijn gemaakt. Er zijn kurken, (kurklook) hardrubberen en zachtrubberen grepen. Kurk is een natuurlijk materiaal en veel mensen vinden dat prettig en niet zo zweterig aanvoelen. Bovendien gaat het minder snel ruiken. Hardrubberen handvaten (soms voorzien van een nepkurken look) zijn het goedkoopst en geven het meeste grip wat wel zo handig is met handschoenen aan. Het nadeel is dat ze wel snel zweterig worden, zeker met blote handen. Het grote voordeel van zachtrubberen faom handvatten is dat deze veel grip geven en zeer prettig aanvoelen. Helaas is het poreuze materiaal een ideale broedplaats voor bacteriën.
Alle stokken zijn voorzien van een polsband: deze biedt steun tijdens het lopen en voorkomt dat je je stok opeens kwijt raakt als de punt ergens in blijft steken. Er is overigens maar één goede manier om de polsband te dragen.
Sluitklemmen wandelstokken
Blokkeerders zijn de klemmen die ervoor zorgen dat een stok eenmaal op lengte gemaakt, niet als een pudding in elkaar zakt zodra er druk op de stok wordt uitgeoefend. En eenmaal op lengte gemaakt, moeten die uitschuifbare delen natuurlijk wel op de juiste afstand blijven zitten. Fabrikanten doen er alles aan om blokkeerders te maken die met zo min mogelijk kracht van de gebruiker een zo’n groot mogelijke blokkeerkracht geven. Er zijn verschillende manieren om de stokdelen vast te zetten. Een veel gebruikte manier is de schroefblokkeerder: een schroefdraad en een wig die uitzet als je twee stokdelen tegen elkaar in draait. Draai de andere kant op en je lost de blokkering op. Naast wiggen zijn er ook nog snelklemsystemen.De laatste kosten het minste duimkracht.Nadat er een race was naar de lichtste systemen kwam men uit op schroefblokkeerders. Helaas worden deze wel eens te ver doorgedraaid met een kapotte sluiting als gevolg. Daarom komen sommige producenten van wandelstokken langzaam steeds vaker op snelklemsystemen uit.
Uiteinden wandelstokken
De uiteinden van wandelstokken heten "tips" en zijn soms ook voorzien - of als accessoire leverbaar - met een schneeteller of snowbasket. Trekkingstokken worden gebruikt op alle typen ondergronden en daarom is de punt van de stok gemaakt van ontzettend hard metaal. Meestal is het een carbide punt; hard als diamant en dus slijtvast. Bij sommige stokken zit deze punt als een flexibel deel onder aan de stok. Dit is handig als de punt in een spleet of tussen rotsen blijft steken: de punt buigt dan mee en voorkomt stokbreuk. Ook worden de meeste stokken geleverd met een rubber dopje die je over het stokeinde kan schuiven. Dit is lekker als je veel op harde (straat) ondergronden loopt: het voorkomt irritant getik en het beschermt de carbide punt.
Net boven de punt zit de zogeten teller, een ronde schijf die voorkomt dat de punt te ver in de grond zakt als je bijvoorbeeld door sneuuw, modder of drassige weilanden loopt. De teller kan je meestal vervangen door smallere of juist bredere exemplaren of door speciale sneeuwtellers.
Leki stokken
In 1948 werd Leki opgericht door Karl Lenhart. Van origine was Leki een houtverwerkingsbedrijf. Karl Lenhart was een fervent skiër, maar hij was nooit tevreden met de kwaliteit en functionaliteit van de skistokken destijds. Hij begon zijn machines te gebruiken om handvatten en tellers voor skistokken te ontwikkelen. Omdat Karl ook ervaring had in de vliegtuigbouw, wist hij hoe hij aluminium en composiet moest verwerken. Van deze grondstoffen maakte hij zijn eerste eigen skistokken en bracht dit in 1970 onder de naam LEKI, dat staat voor de eigenaar en het hoofdkantoor van het bedrijf - Lenhart in Kirchheim - op de markt. Sindsdien is Leki uitgegroeid tot dé standaard op het gebied van wandelkstokken en skistokken. Leki gebruikt al sinds 1963 hoogwaardige gehard aluminium stokdelen. Zelfs vandaag de dag is LEKI het enige bedrijf ter wereld dat de stokken in eigen huis hardt. Dit garandeert een constante hoge kwaliteitsstandaard. Bovendien zijn veel reserveonderdelen - in tegenstelling tot andere merken - vaak goed verkrijgbaar.
Waarom lopen met wandelstokken?
Er zijn verschillende redenen om wandelstokken te gebruiken. Mensen die veel wandelen met een zware rugzak belasten hun lichaam zwaarder dan waar het doorgaans voor wordt gebruikt. Vooral de knieën krijgen het zwaar te verduren. De kans op overbelasting en daardoor blessures is dan ook een vrij normaal verschijnsel. Door met trekkingstokken te lopen ontlast je de knieën, rug en schouders. Je raakt minder snel vermoeid en je herstelt sneller na een zware dag. Een bijkomend voordeel van een minder vermoeid lijf en de bijbehorende verslapte alertheid, is dat mensen een betere controle over hun lichaam houden met minder misstappen of valpartijen tot gevolg. Kortom, trekkingstokken ontlasten je knieën en je hebt er twee extra steunpunten bij.
En niet onbelangrijk: veel mensen voelen zich zekerder en stabieler met wandelstokken. Let wel: natuurlijk gaan er ook dingen fout want de plaatsing van de stokken is van cruciaal belang. Tussen je benen of op een losse rots resulteert nog al te vaak in een struikelpartij. En… ga niet uit van alleen de stokken, je benen moeten hoofdzakelijk het werk doen.
Waar moet ik op letten bij het kopen van Leki wandelstokken?
Er zijn een aantal zaken waar u op kan letten bij het kopen van goede wandelstokken: Het type wandelstok, het materiaal, het aantal stokdelen en de (instelbare) lengte. Ook het materiaal van het handvat speelt een rol. Het allerbelangrijkste is dat u een goed, stabiel en veilig gevoel heeft bij de stokken.
Type wandelstokken
Wandelstokken om mee te lopen zijn er in twee verschillende types: trekkingstokken en nordic walking stokken. Nordic walking stokken zijn langer dan trekkingstokken en hebben bovendien een andere handvat. Nordi walking stoken zijn vooral gericht op een sportieve, lange pas op een verharde ondergrond. Deze stokken zijn daarom meestal van een vaste stoklengte uit één stokdeel. Het doel van wandelstokken bij gebruik in bergachtig terrein en/of met beapkking op, is om de gewrichten te ontlasten en stabiliteit te behouden.
Materiaal wandelstokken
Het overgrote deel van de wandelstokken wordt gemaakt van aluminium. Aluminium is sterk, licht en heeft een zekere mate van flexibiliteit. En, ook niet onbelangrijk, het is relatief goedkoop. Andere materialen waar stokken van worden gemaakt zijn titanium en carbon. Beide materialen zijn sterker dan aluminium en wegen ook nog eens aanzienlijk minder. Nadeel is echter wel dat ze vaak ook veel kostbaarder zijn. Bovendien breekt carbon geen buigpunt, maar direct een breekpunt. Aluminium kan je nog iets terugduwen, mocht het nodig zijn. Carbon helaas niet.
Aantal stokdelen
De meeste trekkingstokken bestaan uit twee of drie delen die uitgeschoven een volwaardige wandelstok opleveren. Dit noemt men telescopische wandelstokken. Tweedelige stokken hebben als nadeel dat ze vaak een wat groter pakvolume hebben. Driedelige stokken zijn in elkaar geschoven lekker compact als je ze niet gebruikt. Bijvoorbeeld als je ze wilt meenemen in het vliegtuig of als je ze tijdens het lopen achter op je rugzak wilt binden. Dat uitschuiven is bovendien noodzakelijk om de stokken op de juiste lengte lichaamslengte af te stellen. Het voordeel van tweedelige stokken is dat de overlap tussen de stokken groter is, wat zorgt voor een stijvere en stabielere stok.
Juiste lengte wandelstokken
Sommige modellen zijn in een aantal lengtes verkrijgbaar of worden slechts in één lengte vervaardigd. Bij de aanschaf moet je rekening houden met de stoklengte. De juiste stoklengte vind je door recht te gaan staan en je arm in een hoek van negentig graden te houden. De afstand van de grond tot je hand is de juiste lengte. De meeste trekkingstokken hebben een verstelbare lengte van 110 tot 140 cm. Damesstokken zijn uiteraard wat kleiner. Bijkomstig voordeel van het op lengte maken van de stokken is dat je in de bergen de lengte kan aanpassen aan wat je doet. Bij het afdalen maak je de stok wat langer en bij het stijgen juist wat korter. Let er dus op dat je na het bepalen van de juiste lengte toch wat extra speelruimte overhoudt. Zo kan je de wandelstokken verlengen tijdens het afdalen en hang je niet voorover.
Handvat trekkingstokken
In rust maakt de pols een hoek van 5 graden. Hierbij is de spierspanning en de bindweefselspanning minimaal en dat levert de minste belasting van de pols op. Daarom is het beter als het handvat iets naar voren helt. Ook moet de vorm van het handvat kloppen: ovaal, niet rond, dikker in de handpalm en dunner richting pink en wijsvinger. Damesstokken hebben doorgaans een smaller handvat. Daarom is het beter als het handvat iets naar voren helt. Ook moet de vorm van het handvat kloppen: ovaal, niet rond, dikker in de handpalm en dunner richting pink en wijsvinger.
Wandelstokken worden geleverd met verschillende handvaten. Zo is zijn wandelstokken voor dames niet alleen minder lang, maar is ook het handvat in de regel wat kleiner. Het belangrijkste verschil zit hem in het materiaal waarvan de handvatten zijn gemaakt. Er zijn kurken, (kurklook) hardrubberen en zachtrubberen grepen. Kurk is een natuurlijk materiaal en veel mensen vinden dat prettig en niet zo zweterig aanvoelen. Bovendien gaat het minder snel ruiken. Hardrubberen handvaten (soms voorzien van een nepkurken look) zijn het goedkoopst en geven het meeste grip wat wel zo handig is met handschoenen aan. Het nadeel is dat ze wel snel zweterig worden, zeker met blote handen. Het grote voordeel van zachtrubberen faom handvatten is dat deze veel grip geven en zeer prettig aanvoelen. Helaas is het poreuze materiaal een ideale broedplaats voor bacteriën.
Alle stokken zijn voorzien van een polsband: deze biedt steun tijdens het lopen en voorkomt dat je je stok opeens kwijt raakt als de punt ergens in blijft steken. Er is overigens maar één goede manier om de polsband te dragen.
Sluitklemmen wandelstokken
Blokkeerders zijn de klemmen die ervoor zorgen dat een stok eenmaal op lengte gemaakt, niet als een pudding in elkaar zakt zodra er druk op de stok wordt uitgeoefend. En eenmaal op lengte gemaakt, moeten die uitschuifbare delen natuurlijk wel op de juiste afstand blijven zitten. Fabrikanten doen er alles aan om blokkeerders te maken die met zo min mogelijk kracht van de gebruiker een zo’n groot mogelijke blokkeerkracht geven. Er zijn verschillende manieren om de stokdelen vast te zetten. Een veel gebruikte manier is de schroefblokkeerder: een schroefdraad en een wig die uitzet als je twee stokdelen tegen elkaar in draait. Draai de andere kant op en je lost de blokkering op. Naast wiggen zijn er ook nog snelklemsystemen.De laatste kosten het minste duimkracht.Nadat er een race was naar de lichtste systemen kwam men uit op schroefblokkeerders. Helaas worden deze wel eens te ver doorgedraaid met een kapotte sluiting als gevolg. Daarom komen sommige producenten van wandelstokken langzaam steeds vaker op snelklemsystemen uit.
Uiteinden wandelstokken
De uiteinden van wandelstokken heten "tips" en zijn soms ook voorzien - of als accessoire leverbaar - met een schneeteller of snowbasket. Trekkingstokken worden gebruikt op alle typen ondergronden en daarom is de punt van de stok gemaakt van ontzettend hard metaal. Meestal is het een carbide punt; hard als diamant en dus slijtvast. Bij sommige stokken zit deze punt als een flexibel deel onder aan de stok. Dit is handig als de punt in een spleet of tussen rotsen blijft steken: de punt buigt dan mee en voorkomt stokbreuk. Ook worden de meeste stokken geleverd met een rubber dopje die je over het stokeinde kan schuiven. Dit is lekker als je veel op harde (straat) ondergronden loopt: het voorkomt irritant getik en het beschermt de carbide punt.
Net boven de punt zit de zogeten teller, een ronde schijf die voorkomt dat de punt te ver in de grond zakt als je bijvoorbeeld door sneuuw, modder of drassige weilanden loopt. De teller kan je meestal vervangen door smallere of juist bredere exemplaren of door speciale sneeuwtellers.